Praktycznie każdy ma niewłaściwe poglądy na naturę świadomego umysłu. Kartezjusz napisał, „Myślę, więc jestem”, ale to stwierdzenie nie ma żadnego znaczenia dopóki nie zdefiniuje się, co to jest myślenie. Czy to obrazy pojawiające się w umyśle? Czy może jest to idący krok za krokiem proces logiki? Albo może intuicyjne odczucia? Zamiana wpływających przez zmysły danych na sensowne i noszące znaczenie? Porównywanie przeszłych i obecnych doświadczeń? Czy na myślenie składają się wszystkie wymienione czynniki, czy może niektóre z nich albo nawet żaden?
Niektórzy twierdzą, że to, co odróżnia świadomość od podświadomości, to umiejętność uświadamiania sobie różnych spraw. Jednakże jest znanym faktem, że podświadomość jest podatna na wpływy słów wypowiadanych przez innych ludzi w okolicznościach, kiedy świadomość jest kompletnie wyłączona, jak na przykład w trakcie snu, szoku, czy narkozy. Wiadomo również, że w stanach hipnozy i głębokiej medytacji, podświadomość jest w stanie udzielić informacji na temat przeszłych wydarzeń, którymi świadomość w ogóle nie dysponuje. Właśnie dlatego nie można powiedzieć, że bycie świadomym jest zarezerwowane dla stanu świadomości.
Inne teorie głoszą, że tylko świadomość dysponuje logiką. To również nie jest prawdą. Jak dokładnie wykazałem w poprzednim rozdziale nie ma ani jednego nawyku, nastawienia czy emocji, które powstałyby w podświadomości bez logicznego założenia. Podświadomość rozumuje dedukcyjnie, tak jak na przykład małe dziecko, które jest świadome faktu, że sutki matki są źródłem pożywienia i relaksu, i wyciąga z tego wniosek, że końcówki butelek i smoczki, (które nawiasem mówiąc znacznie różnią się kształtem od sutków), mogą również służyć tym samym celom. Podświadomość rozumuje również indukcyjnie, co objawia się na przykład tym, że płacz przyciąga uwagę dorosłych i potrafi wyciągnąć regułę z pojedynczego przypadku. Tak więc myślenie logiczne nie jest wyłącznie domeną świadomości.
Jeszcze inne teorie głoszą, że świadomość jest centrum samoświadomości. To również nie jest prawdą. Świadomie wiesz, kim jesteś, ale twoja podświadomość również to wie. Właśnie dlatego obracasz się automatycznie, kiedy ktoś wypowie twoje imię, czy jesteś w stanie na pierwszy rzut oka rozpoznać swoje odręczne pismo, albo nawet zapomnieć, kim jesteś w stanie amnezji. To nie byłoby możliwe, gdyby nie fakt, że centrum twojej osobowości znajduje się w pamięci podświadomości.
Odwołajmy się więc do bardzo unikalnych zawartych w hunie koncepcji dotyczących świadomości.
Z książki : "Bądż mistrzem ukrytego ja"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz