Krzem jest pierwiastkiem niezmiernie ważnym dla
naszego organizmu, przez wielu ludzi niedocenianym. Związki krzemu
wpływają na przemianę materii regulująco, zmniejszają przepuszczalność
ścian naczyń krwionośnych, utrzymują prawidłową elastyczność naskórka i
włókien kolagenowych oraz elastynowych w skórze. Krzem przedłuża
jędrność skóry i błon śluzowych. Związki krzemu przeciwdziałają, jako
ochronny koloid – krystalizacji mineralnych składników w drogach
moczowych; utrudniają odkładanie blaszek lipidowych w ścianach naczyń
krwionośnych zapobiegając w ten sposób powstawaniu miażdżycy. Krzemionka
działa przeciwzapalnie, przeciwwysiękowo i przeciwalergicznie.
Zioła ze szczególnie dużą zawartością krzemu stosuje się przy
wypadaniu włosów, łamliwości paznokci, plamicach (krwawe wylewy
podskórne, wybroczyny), żylakach, trądziku pospolitym i różowatym.
Przetwory ziołowe bogate w związki krzemu powinni pić wszyscy,
szczególnie kobiety w ciąży, matki karmiące i osoby w podeszłym wieku.
Zioła posiadają związki krzemu rozpuszczalne w wodzie przy gotowaniu
(cenne są więc tylko odwary) i łatwo dla naszego organizmu przyswajalne.
Związki krzemu, w tym kwas krzemowy obecny jest w wielu wodach
zdrojowych. Krzem zapobiega również nadmiernym krwawieniom
miesiączkowym, krwawieniom macicznym pozamiesiączkowym i w czasie ciąży.
Niedobór krzemu powoduje osteoporozę, deformację stawów, tkanki łącznej
właściwej i zapalenie dziąseł. Przewlekłe niedobory krzemu powodują
także krwawienia z dziąseł i nosa, stany zapalne powiek, naczyniówki i
spojówek. Krzemionka zwiększa krzepliwość krwi i pobudza wzrost mięśni,
gojenie ran, naskórnikowanie oraz nabłonkowanie. W razie krwawień i
stanów zapalnych dziąseł warto jednocześnie zażywać witaminę C.
Bardzo dużo związków krzemu zawierają skrzypy (odwar należy gotować
5-10 minut, tylko taki zawiera krzemionkę), przywrotniki, podbiał,
turzyce, perz, rdesty, pokrzywa, dziewanna, przytulie, poziewnik,
płucnica islandzka, kozieradka. Ze wszystkich tych ziół sporządza się
odwar. Dobrym źródłem krzemu są także ryby i „owoce morza”.
Dzienne zapotrzebowanie na krzem wynosi 200 mg. Kobiety po 30 roku
życia w celu zapobiegania cellulitis i przedwczesnemu starzeniu skóry
powinny zażywać preparaty i wody krzemionkowe. Krzem działa
przeciwłuszczycowo i przeciwtrądzikowo. Korzystnie działa również
przemywanie skóry przetworami krzemionkowymi oraz wodą zdrojową
zawierającą kwas krzemowy oraz krzemiany.
KRZEM ORGANICZNY.PL
KRZEM
Działanie krzemu na organizm: poprawia kondycję tkanki łącznej,
wzmacnia zdolność obronną organizmu przeciw zakażeniom, zwiększa
wytrzymałość tkanki kostnej, zapobiega przedwczesnemu starzeniu się
całego organizmu człowieka, usuwa podrażnienia i stany zapalne na
skórze, poprawia wygląd skóry, zapobiega przedwczesnemu zwiotczeniu
skóry, usuwa stany zapalne w żołądku i pęcherzu moczowym, usuwa ból w
pasie spowodowany niedoborem Kwasu Krzemowego, ogranicza wypadanie
włosów i przyspiesza ich wzrost - na efekt pięknych włosów, zwiększa
wytrzymałość paznokci i wpływa na ich wzrost, przyspiesza gojenie się
ran, szybko usuwa stany zapalne, aktywizuje proces tworzenia się nowej
tkanki, przy oparzeniach przynosząc natychmiastową pomoc, działa
ochładzająco szczególnie w stanach zapalnych, przy podrażnieniach od
ukąszeń przez owady łagodzi stany zapalne, w jamie ustnej przyspiesza
znacznie gojenie, łagodzi ból, przeciwdziała
krwawieniu dziąseł, w stanach katarowych hamuje wysięk z nosa,
zmienia środowisko uniemożliwiając rozwój infekcji wywołującej katar.
Krzem stanowi ważną pomoc w długotrwałym leczeniu wszystkich chorób.
Krzem (medycyna - dietetyka)
W ciele człowieka znajduje się od 6 do 8 gramów krzemu. Największe
jego stężenie występuje w grasicy, nadnerczach i przysadce mózgowej.
Krzem ma wpływ na zachowanie w zdrowiu skóry, paznokci, włosów,
zachowując ich elastyczność i odporność na grzybice i zakażenia
bakteryjne.
Krzem utrzymuje elastyczność i przepuszczalność naczyń krwionośnych
oraz zapobiega odkładaniu się w nich tłuszczów. Szczególną rolę odgrywa
krzem w tworzeniu się struktur kości, ich wapnienia i regeneracji po
złamaniach. W miejscach złamań, stężenie krzemu wzrasta kilkadziesiąt
razy. Krzem uczestniczy również w tworzeniu tkanki łącznej i chrząstek.
Krzem podtrzymuje aktywność hormonalną ludzi starszych oraz tworząc
roztwory koloidalne w drogach moczowych przeciwdziała krystalizacji w
nich związków mineralnych.
Przeciętna dieta zwykle dostarcza niezbędne ilości krzemu i może
dlatego dietetycy do dzisiaj nie określili norm spożycia krzemu. Przy
niedoborach wapnia wzrasta zapotrzebowanie organizmu na krzem.
Wchłanianie krzemu w przewodzie pokarmowym ograniczają; błonnik, magnez i
fluorki. Zaleca się zwiększenie jego spożycia przy chorobach, zwłaszcza
skóry, przez stosowanie wewnętrzne i zewnętrzne odwarów z ziół
zawierających dużą ilość rozpuszczalnej krzemionki. Należą do nich takie
rośliny jak; skrzyp polny, pokrzywa, perz, podbiał, rdest ptasi lub
poziewnik. Z produktów spożywczych najwięcej skrzypu zawierają; chleb
razowy, płatki owsiane, otręby, fasola, groch i warzywa korzeniowe.
Krzem (Si) (silicium) - odkrycie i występowanie w przyrodzie.
Krzem wydzielił w 1822r. JONS BERZELIUS z krzemionki Si02, uważanej
wówczas za pierwiastek, przeprowadzając ją kwasem fluorowodorowym w SiF4
i redukując go potasem. Zawartość krzemu w zewnętrznych strefach Ziemi
wynosi 26,95% wag.; jest drugim po tlenie najbardziej rozpowszechnionym
pierwiastkiem. Jeden atom krzemu przypada na 4 inne atomy. Krzem stanowi
analog węgla, odgrywający podobnie jak węgiel w świecie ożywionym
zasadniczą rolę w świecie nieożywionym, ponieważ krzemionka SiO2 w
różnych odmianach polimorficznych (kwarc, trydymit, krystobalit) oraz
minerały krzemiany i glinokrzemiany stanowią większość skał tworzących
skorupę ziemską.
Właściwości fizyczne. W zależności od sposobu otrzymywania krzem
wydziela się w postaci szarych, twardych i kruchych kryształów albo jako
brunatny proszek (zwany krzemem bezpostaciowym). Obie odmiany mają tę
samą strukturę krystalograficzną (typ diamentu), a różnią się wielkością
kryształów, d=2,65g/cm3, tt<1470oC, tw=2230oC.
Właściwości chemiczne. Krzem jest pierwiastkiem czterowartościowym,
występuje na stopniu utlenienia +4 (najczęściej) i –4. Jest mało aktywny
chemicznie. W temperaturze pokojowej reaguje z fluorem. Po ogrzaniu
reaguje z tlenem, tworząc dwutlenek krzemu (krzemionkę) SiO2 oraz z
fluorowcami. SiO2 jest bezwodnikiem kwasu metakrzemowego H2SiO3*xH2O. Z
wieloma metalami i niemetalami tworzy tzw. krzemki, np. Mg2Si, Ca2Si.
Krzem nie ulega działaniu kwasów z wyjątkiem mieszaniny kwasu azotowego i
fluorowodorowego -tworzy się kwas fluorokrzemowy:
3Si+18HF+4HNO3=3H2[SiF6]+4NO+8H2O, który po ogrzaniu rozkłada się
(H2[SiF6]=SiF4+2HF). Krzem rozpuszcza się łatwo w alkaliach:
Si+2NaOH+H2O=Na2SiO3+2H2. Sztucznie wytworzono związki krzemu z wodorem,
tzw. krzemowodory (albo silany), analogiczne do węglowodorów. Silany są
nietrwałe i nie mają większego znaczenia. Natomiast tzw. silikony,
tworzywa krzemoorganiczne zawierające tlen, znajdują zastosowanie
praktyczne jako smary, lakiery itd.
Nomenklatura związków. Dla związków, w których krzem stanowi
składnik elektrododatni stosuje się system przedrostków i oznaczeń
liczbowych, np.: SiS2 dwusiarczek krzemu. Związki krzemu z wodorem są
nazywane silanami, np.: Si2H6 dwu silan. Związki zawierające krzem w
postaci prostego składnika elektroujemnego noszą nazwę krzemków, np.:
Mg2Si krzemek magnezowy. Krzem występuje też w licznych anionach:
SiO32-(metakrzemiany), SiO44- (ortokrzemiany), Si2O52-
(metadwukrzemiany), Si4O92 (metaczterokrzemiany), Si2O76-, Si3O96-,
Si6O1812- (o nieustalonych jeszcze nazwach) i inne.
Pospolite związki dostępne w handlu. SiO2, SiCl4, krzemiany.
Zastosowanie krzemu. Krzem ma zastosowanie jako odtleniacz do stopów
miedzi, jest również używany jako dodatek do stali stopowych, żelaza,
glinu itd., polepszając ich właściwości mechaniczne i odporność na
korozję. W technice fal krótkich stosuje się detektory krzemowe. Z
krzemu wyrabia się soczewki do promieni podczerwonych. Krzem znajduje
duże zastosowanie jako półprzewodnik w układach scalonych oraz
fotoogniwach przetwarzających energię świetlną w elektryczną (baterie
słoneczne). zastosowanie związków krzemu. Silikony są materiałem do
wyrobu smarów, olejów, lakierów, żywic, izolacji elektrycznych;
Krzemiany i krzemionka stanowią podstawowy surowiec dla przemysłu
szklarskiego, ceramiki, materiałów budowlanych (np. szkło kwarcowe,
bardzo odporne termicznie i chemicznie, służy do wytwarzania naczyń
laboratoryjnych; ponadto, ponieważ jest ono przepuszczalne dla promieni
nadfioletowych, wykorzystuje się go do wyrobu części aparatów optycznych
i lamp kwarcowych). Roztwory wodne krzemianów sodu i potasu tworzą tzw.
szkło wodne. Węglik krzemu SiC stosowany jest do wyrobu materiałów
ściernych, ogniotrwałych, elementów oporowych.
Otrzymywanie. W skali laboratoryjnej można otrzymać krzem z
krzemionki redukując ją magnezem, w skali zaś przemysłowej przez
prażenie w piecu elektrycznym krzemionki, węgla i żelaza.
Toksyczność. Krzem nie jest toksyczny. Niektóre z wiązki krzemu (np.
kwas fluorokrzemowy i jego sole) są trujące. Dwutlenek krzemu wywołuje,
zwłaszcza przy długotrwałym kontakcie, zmiany w płucach, w układzie
krążenia, przewodzie pokarmowym, narządach moczowych.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
WROTYCZ na kleszcze i inne robaki. Właściwości i zastosowanie wrotyczu ...
-
Udar mózgu: przyczyny, objawy, rodzaje i leczenie ...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz